Rozdział 3. Naćpałaś się i przepraszam?

Witajcie kochani!

Dzisiaj pojawia się nowa postać i mam nadzieję wyczekiwana, a dokładniej Victoria.

Czy pozna się z Michaelem w tym rozdziale ? Zobaczcie sami :D

Rozdział miał być jutro, ale taka jedna niedobra pani kazała mi zapierdalać na bloggera i wstawić dzisiaj :D Notkę dedykuję Patrycji, to dzięki niej możecie to właśnie czytać. Ogólnie nie jestem zadowolona z rozdziału, ale końcową ocenę zostawiam Wam.

Zapraszam do czytania i komentowania.

*******

Obudziło mnie jakieś głośnie stukanie, a raczej walenie w drzwi.

-JA ŚPIĘ, NIE MA MNIE W DOMU!- wykrzyczałam i zakryłam uszy poduszkami, ale to nic niestety nie dało, bo dalej ktoś się dobijał.

-AAAGGGRRRRRRR!-wkurzona do granic możliwości poszłam otworzyć.

-No hej Vicki.- zadowolona nie wiadomo z czego Nina wparowała do środka.

-Czy Ty się dobrze czujesz?-zapytałam ledwo przytomna.

-Oczywiście wręcz świetnie, a Ty? -przymrużyła oczy- Wyglądasz strasznie.-zrobiła dziwną minę.

-Kobieto, a jak mam wyglądać o 6 rano do cholery?!

-Czego się drzesz? Jak 6 rano ? Myślałam, że już o wiele później. Oj nie złość się już, bo zmarszczek dostaniesz.- zaśmiała się.

-Możesz mi powiedzieć co się takiego wydarzyło, że obudziłaś mnie o tej porze?-zignorowałam temat zmarszczek. Poszłyśmy do salonu.

-Nie uwierzysz!

-No już nie wierzę .-usiadłyśmy na kanapie.

-Ej no.

-Dobra gadaj szybko i wypad, bo chce mi się spać.

-Posłuchaj....-aż wstała podekscytowana i zaczęła chodzić po całym pokoju- Wczoraj siedzę sobie w pracy i nudzę się jak zwykle, a tu nagle wchodzi Michael i ......

-Czekaj,jaki Michael ?

-No jak to jaki? Michael Jackson.- spojrzała na mnie jak na idiotkę. Wywróciłam oczami. Nie zrobiło na mnie to kompletnego wrażenia,bo Nina codziennie spotyka sławne osoby w końcu pracuje w wytwórni muzycznej.

-No i ?

-Najpierw normalnie ze mną pogadał i zamyślił się na chwilę, a potem spytał się czy mam chłopaka. Kumasz?!- wyszczerzyła się głupio. Zmierzyłam ją wzrokiem. Podeszłam do niej i dotknęłam ręką jej czoła. Niby nie gorące, ale....

-Co Ty robisz?

-Sprawdzam czy nie masz gorączki, albo czy się nie naćpałaś.- no bo to chyba trochę dziwne, że akurat Michael Jackson pyta się zwykłej Niny Johnson czy ma chłopaka, a co go to obchodzi?

-Oszalałaś? Mówię serio, nie wierzysz mi?

-Szczerze?-pokiwała głową.

-Nie. Idę spać, a Ty wytrzeźwiej.-rzuciłam i udałam się do sypialni. Pobiegła za mną.

-Vicki, ale ja mówię prawdę .-zatrzymała mnie i popatrzyła mi prosto w oczy.

-No dobra załóżmy, że Ci wierzę. Co z tego, że Jackson zapytał czy masz chłopaka?

-No to chyba znaczy, że mu się podobam.- mówiła z wielkim bananem na twarzy.

-A może zapytał z ciekawości. Przecież mówiłaś, że jest z Madonną.

-A Ty jesteś po mojej stronie czy Madonny?- założyła ręce na biodra.

-Oczywiście,że po Twojej, ale...

-No właśnie to mnie wspieraj, a nie Madonną się przejmujesz.

-Tylko nie podnieć się za bardzo, bo Jackson się wystraszy i ucieknie.- wybuchłam śmiechem, otworzyłam drzwi do sypialni i położyłam się do łóżka.

-Ha ha ha ha ha.- zaśmiała się sarkastycznie i rzuciła we mnie poduszką. W ten sposób rozpoczęła się prawdziwa bitwa.

*****

W studio...

-Mike nie śpij, bo Cię okradną!-wrzasnął mi do ucha Quincy, aż spadłem z krzesła.

-Chcesz żebym zawału dostał?-spytałem podnosząc się z podłogi i rozmasowując obolały tyłek.

-Tymi lepiej powiedz czemu nocowałeś w studiu?

-Och zasiedziałem się po prostu, bo pracowałem nad nową piosenką.

-To teraz jedź lepiej do domu i wyśpij się, wrócisz za kilka godzin i zobaczymy te Twoje nowe dzieło.

-Ok, tu masz tekst.- podałem mu zapisaną kartkę.

-Zmykaj mały.

-Do później.

Postanowiłem,że wyjdę tylnym wyjściem. Głupio mi spojrzeć Ninie w oczy, po tym co wczoraj wygadywałem. Mam nadzieję, że nie wzięła moich słów do siebie i nie zrobiłem jej złudnych nadziei. Wsiadłem do auta i wyjąłem swój telefon. 30 nieodebranych połączeń, no ładnie. Janet – moja mała panikara, mama, Jessica, George. Spodziewałem się jeszcze jednej osoby na tej liście. Ruszyłem w stronę Neverlandu, w którym znalazłem się szybko. Całe szczęście, że jest wcześnie rano i nie ma o tej porze korków. Gdy tylko przekroczyłem próg domu na szyję rzuciła mi się...Jess? Serio? Nie wierzę, a gdzie jest Mad?

-Michael do cholery, gdzie Ty byłeś całą noc!- zaczęła na mnie krzyczeć.

-Byłem w studiu.- wyminąłem ją i zacząłem iść schodami.

-I tylko tyle? "Byłem w studiu"? Przecież ja już chciałam na policję dzwonić.-odwróciłem się.

-Serio?-zapytałem śmiejąc się z jej wyrazu twarzy.

-I co się głupio cieszysz?-wybuchłem śmiechem, a Jess zaraz pomnie.

-Ty durniu masz więcej tak nie robić, martwiłam się.

-Tak jest mamo.-zaśmiałem się i objąłem ją ramieniem- Przecież nic mi nie jest, żyję.

-Dobra,dobra nie wymądrzaj się już tylko migiem na śniadanie, ale już.-rozkazała.

-Nie przekona Cię argument, że...- spojrzała na mnie wzrokiem mordercy.

-Okey,no już idę .- poszedłem do kuchni ze spuszczoną głową niczym dziecko, któremu właśnie zabrano cukierka. Po zjedzonym śniadaniu, przepraszam wmuszonym wziąłem prysznic. Z ręcznikiem zawiązanym na biodrach wyszedłem z łazienki. Do sypialni weszła Mad.

Nasze spojrzenia się spotkały, ale ja szybko odwróciłem wzrok. Postanowiłem ją ignorować. Chciałem ją wyminąć, ale złapała mnie za rękę.

-Przepraszam Michael.- powiedziała wtulając się w mój tors. Stałem jednak niewzruszony. Widząc to odsunęła się.

-Nie chciałam tego powiedzieć naprawdę. Przepraszam, że Cię wtedy uderzyłam, poniosło mnie. To było pod wpływem emocji...ja.....-spojrzałem na nią, a jej oczy były zaszklone -

Wybaczysz mi? Przecież wiesz, że bardzo Cię kocham.- pocałowała mnie w usta i już chciała się odsunąć, ale zacząłem odwzajemniać po czym przytuliłem ją mocno do siebie.

-Ja Ciebie też kocham. Pamiętaj o tym, nigdy nie mógłbym Cię zdradzić.

-Wiem przepraszam byłam głupia, że w ogóle o tym pomyślałam.-cmoknąłem ją w policzek.

-Idę się ubrać, poczekaj tutaj zaraz przyjdę.- pokiwała głową i usiadła na łóżku, a ja zniknąłem za drzwiami garderoby. Ubrałem granatową koszulę i czarne przykrótkie spodnie. Wróciłem do sypialni.

-Wiesz co kochanie, wpadłam na pomysł.- powiedziała do mnie moja ukochana przeglądając jakieś czasopismo. Położyłem się obok niej.

-Jaki?

-Wyjeżdżam dzisiaj dokończyć nagrywanie teledysku do Nowego Jorku na trzy dni,a jak wrócę czyli w piątek zrobię dla nas romantyczną kolację i spędzimy ten wieczór razem co Ty na to?- przytuliła się do mnie- Sam na sam.- dodała całując mnie namiętnie.

-Myślę,że to dobry pomysł.- uśmiechnąłem się na myśl spędzenia wspólnego wieczoru.

-Noto jesteśmy umówieni. Jakie masz plany na dziś?- zapytała bawiąc się moimi lokami.

-Właśnie chciałem jechać do studia, ale....

-To świetnie! Pojedziemy razem. Czekam na dole.- zeszła z łóżka i wyszła. Westchnąłem głęboko, poleżałem chwilę i również zszedłem na dół. Nim się obejrzeliśmy byliśmy w studiu. Poszedłem od razu do Q, zabraliśmy się do roboty i znowu pracowaliśmy do późna.